Rozwój kartografii polski cz. 15

Uwaga ta dotyczy zresztą nie tylko skali kresek, lecz i znaków konwencjonalnych. Muszę tu nadmienić, że niwelacji, na której oparto tę mapę, czy też rysunkom, nie zawsze można zaufać, zwłaszcza w Karpatach widzi się wielkie niedokładności w tym zakresie. Mapy te były co jakiś czas uzupełniane, a na każdym arkuszu jest data ostatniej rewizji, jednak w ostatnich dziesiątkach lat zaszły znaczne zmiany, które naturalnie uwzględnione nie są.

płyty izolacyjne

Militar-Aufnahmssectionen, zwane też popularnie mapą fotograficzną, w skali 1:25.000. Są to kopie fotolitograficzne zdjęć oryginalnych, na których opierała się praca nad wykonaniem mapy „specjalnej”. Rzeźba terenu przedstawiona jest, podobnie jak na tamtej, poziomicami i kreskami, a poza tym posiada ona wszystkie wady poprzedniej, w dodatku odbitki nie są dość przejrzyste, a napisy zbyt wielkie. Wreszcie nazwy miejscowości lub punktów podane są nieraz błędnie, zwłaszcza w Tatrach, gdzie nawet są źle lokalizowane.

płyty izolacyjne

Były zabór pruski przedstawiony jest na następujących mapach niemieckich: Kartę des Deutschen Reiches, 1:100.000. Mapa podobną do austriackiej specjalnej, wydana w barwie czarnej, rzeźba powierzchni oznaczona kreskami, ale z licznymi punktami wysokości (cote). W morzu izobaty co 2, 3, 4, 6 i 10 metrów.