Polska na tle Europy cz. 15

Tędy wiódł już przed dwoma tysiącami lat starożytny szlak rzymski nad Bałtyk (droga bursztynowa), tędy prowadziła najkrótsza droga z Polski do dawnego  świata cywilizowanego Europy zachodniej. Z wartości tego przejścia zdawali sobie sprawę już Piastowicze: Bolesław Chrobry pozostawił w swej puściźnie nie tylko bramę Morawską z przełęczą Jabłonkowską, ale i kawał kraju u południowego jej wylotu, oraz część Moraw i Słowacji. Tędy prowadził swe wojska Jan Sobieski na odsiecz Wiednia, tędy szedł Napoleon w r. 1805.  W XVIII stuleciu, w czasie wojen śląskich, brama Morawska odgrywała wielkie znaczenie.

Rozwój komunikacji kolejowej nie zmniejszył znaczenia tej bramy, bo właśnie przez nią kieruje się połączenie wielu bardzo ważnych sieci kolejowych, a nawet połączenie kanałowe rzek niżu polsko-niemieckiego z Dunajem może być dokonane tylko przez bramę Morawską. (Odra—Beczwa—Morawa—Dunaj; Odra—Olza—Wisła). Dział wodny pomiędzy Odrą i Beczwą wznosi się tylko na 80 m. Forpocztą, broniącą z daleka bramy Morawskiej od napaści ze wschodu, był Kraków. Natomiast w dzisiejszej Republice Polskiej Kraków stracił to znaczenie, bo wylot bramy Morawskiej prowadzi odwiecznym szlakiem do wnętrza Polski, pozostawiając Kraków na boku.