Portugalczycy docierają do Przylądka Dobrej Nadziei cz. 18

Pewien niewolnik murzyński, który schronił się na góry Santa Maria, ujrzał z wysokości jakąś ziemię w stronie północnej, i Infant kazał Cabralowi wyszukać tę nową wyspę, która wreszcie 8. maja 1444 została odkrytą i zwyczajem marynarzy nazwaną od imienia świętego Michała, któremu dzień ten w kalendarzu był poświęcony. Od tego czasu dawano tej grupie wysp nazwę Azorów od znajdowanych tam w obfitości jastrzębi. Następna wyspa, którą odkryto, otrzymała nazwę Trzeciej (Terceira), potem odkryto Graciosę, San Jorge i wyspę Bukową (Fayal). Dziwnym sposobem Pico odkryto dopiero w dziesięć lat po wyspie Fayal. Najdalej położona grupa Corvo i Flores, która najpóźniej została odnalezioną, już w r. 1460 otrzymała swoich pierwszych osadników. Infant mianowicie darowywał wyspy, jako dziedziczne lenna, tym co je odkryli, lub zakładali na nich wielkie osady. Między ostatnimi znajdowało się kilku flandryjskich szlachciców, którzy flandryjskimi wychodźcami zaludnili av szczególności wyspę Fayal. W ogóle w całej Europie odkrycia Portugalczyków sprawiały wielkie wrażenie. Tak pewien rycerz niemiecki z dworu Fryderyka III. towarzyszył 1442 żeglarzom portugalskim za przylądek Bojador, „ażeby burzy morskiej doświadczyć”, a pewien szlachcic duński, Abelhart, zabity został u Zielonego Przylądka przez zdradzieckich Serajczyków, gdy go Murzyni na ląd zwabili, obiecując pokazać żywego słonia.