Pierwsze wyprawy na Atlantyk cz. 15

Stolica tego państwa, Dżinnie, dokąd Islam dopiero w 12 stuleciu mógł przeniknąć, leżała podług Bu/Chalduna pomiędzy dwoma brzegami zachodniego Nilu (Nigru) i przez powodzie zamienioną została w wyspę. O tych krajach i miastach Łacinnicy bardzo wcześnie mieli wiadomości. Tak na katalońskiej mapie świata z r. 1375 znajdujemy na południu od Sahary we właściwych punktach umieszczone miasta Timbuktu i Melli, jako też nazwę kraju Gwinea; wyraz, który wówczas takie miał znaczenie, jakie u starożytnych geografów Nigrycya. Jeżeli zatem już wtedy geograficzna, wiedza Franków w środkowej Afryce sięgała aż do ziem murzyńskich, to była ona prawdopodobnie nabytą dzięki handlowym stosunkom, gdyż Wenecyanie, Genueńczycy, Pizańczycy i Katalończycy nie tylko posiadali faktorye w Tunisie, Bugia, Marocco, ale ich karawany pod opieką sułtańskiego konwoju przerzynały cały kraj Tunisu.