Wiadomości o rozwoju geografii polski cz. 3
Następnym źródłem wiadomości geograficznych o Polsce z XVI wieku jest dzieło M. Kromera „Polonia” – dzieło to cieszyło się popularnością, jak można sądzić z licznych wydań Był to opis polityczny i społeczny. Nie można też pominąć milczeniem dzieła M. Stryjkowskiego p. t. „Sarmatiae Europae descriptio” (1578). Jest ono jednak pisane bez ładu i porządku i stoi niżej od poprzednich; podajemy je jedynie, jako dokument historyczny. Z tego okresu pochodzą też pisma geograficzne Starowolskiego i Sarnickiego.
firma sprzątająca olsztyn
W okresie scholastyczno – makaronicznym wstrzymuje się rozwój nauki w Polsce w ogóle. Geografia upada i nie podnosi się, aż na przełomie XVIII i XIX wieków. Niemniej jednak wychodzą w tym okresie pewne książki, choć stoją niżej od poprzednio wymienionych dzieł Długosza i Miechowity. I tak w roku 1634 Jędrzej Święcicki wydaje w Warszawie „Topographiae Masoviae descriptio”. Dziełko to jednak jest nieścisłe i bynajmniej nie jest tym, co dziś nazywamy opisem topograficznym. W roku 1734 arcybiskup gniezn. M. Łubieński wydaje „Świat we wszystkich przejawach” — opisy geograficzne, wśród których Polska opisana jest bardziej szczegółowo i nieco lepiej, niż inne kraje. Lepsze już są z tego okresu prace cudzoziemców. Z pośród nich na szczególną uwagę zasługują dzieła Cellariusa, ilustrowane miedziorytami, i wreszcie Connora, który podaje nawet współrzędne geograficzne pewnych punktów.
firma sprzątająca olsztyn