Rozwój kartografii polski cz. 17
Topographische Uebersichtskarte d. Deutschen Reiches 1:200.000. Mapa ta, podobnie jak i poprzednie, obejmuje tylko kraje b. zaboru pruskiego, wymiar arkusza 35,5 x 27,5 cm. Rzeźba terenu przedstawiona brunatnymi, cienkimi, misternie przeprowadzonymi poziomicami, biegnącymi co 20 m, a na równinach nawet co 10 metrów; każda piąta poziomica przeprowadzona jest linią nieco grubszą, co ułatwia wraz z licznymi punktami określenie wysokości żądanego punktu. Wody i bagna — w barwach błękitnych, łąki zielone, granice polityczne — lila. Śliczna ta mapa daje maximum tego, co można przedstawić w danej skali, pozostając jednocześnie bardzo przejrzystą i piękną pod względem estetycznym. Jest to jedna z najnowszych map topograficznych Polski, gdyż opracowanie jej podjęto około roku 1900, według projektu dr. Kauperta.
dochodzenie odszkodowań poznań
Pomimo bogatej puścizny kartograficznej, pozostałej po zaborcach, a w pewnej mierze dzięki niej właśnie, wytworzenie nowych map polskich napotkało na duże trudności. Mapa każdego z państw zaborczych nie tylko odznaczała się różnym wyglądem i różnym stopniem ścisłości, ale też oparta była na różnych zasadach kartograficznych. Na szczęście istniała już przeróbka niemiecka (Kartę des westlichen Russlands) z mapy rosyjskiej, dzięki czemu 3/4 powierzchni Polski miało już mapę ujednostajnioną przynajmniej pod względem skali i rozmiaru arkuszy.
dochodzenie odszkodowań poznań