Rozwój kartografii polski cz. 16

Wielkość arkusza około 34 x 27,5 cm, pierwszy południk od Ferro, rzut — poliedryczny, miedzioryt. Prace nad tą mapą zaczęto w roku 1871, wykonując zdjęcia oryginalne w skali 1:25.000. Później wprowadzono poziomice (co 50 metrów) niezależnie od kresek, a ostatecznie oprócz wydania czarnego jest też trójbarwne, t. j. rzeźba terenu brunatna, wody błękitne, pozostałe znaki i napisy czarne.

ściąganie długów poznań

Ale zanim jeszcze wydano całą tę mapę, wiele arkuszy zostało opublikowanych w oryginalnej skali, t.j. 1:25.000, jako t.zw. Messtischblatter. Siedem i pół takich sekcyj wypada na jeden arkusz mapy 1:100.000, a wymiar sekcji wynosi 44 x 46 cm. Arkusze obejmują po 6 minut szerokości geograficznej i po 10 długości. Rzeźba terenu uwydatniona poziomicami, biegnącymi co 5 i 10 metrów, reprodukcja litograficzna. Jest to najdokładniejsza mapa ze wszystkich tu omawianych, szkoda tylko, że nie sięga ona poza granice wschodnie byłego zaboru pruskiego. O dokładności tej roboty niech świadczy to, że ilość punktów trygonometrycznych przeniosła tu 30 na arkusz; a na oryginałach przeprowadzono poziomice co 2%, a nawet co 1V4 metra.

ściąganie długów poznań