Projekt Kolumba cz. 4

Wymiary odległości wschodnich brzegów Azji od Zachodu Europy, które posiadał Colon i współcześni, były bardzo niepewne. Brakowało naówczas narzędzi do dokładnego podziału czasu, jakimi są nasze chronometry, wodne bowiem i piaskowe zegary, których używano, podawały bardzo surową pomoc. Ażeby znaleźć długość geograficzną, czyli odległość od siebie dwóch punktów na ziemi w kierunku od wschodu na zachód, korzystano z tak zwanych zaćmień słońca i księżyca, ale i ten rodzaj obserwacji z powodu swego nieudoskonalenia nie przynosił dokładnych rezultatów. Próbowano wprawdzie i innego jeszcze obliczenia astronomicznego. Księżyc w ciągu czterech tygodni obiega wszystkie dwanaście znaków zodiaku, posuwa się na niebie gwiaździstym od zachodu ku wschodowi z szybkością, która w jednej godzinie mierzy się wielkością pozornej średnicy księżyca. Jest więc księżyc, że powtórzymy tu trafne porównanie sir Johna Herschella, jakby wskazówką niebieskiego zegara, służącego dla wszystkich punktów na ziemi. Tarczą zegarową jest strefa w pobliżu ekliptyki, a gwiazdy które na niej spotyka, do których się zbliża, których dotyka lub które zupełnie zarywa, są znakami godzin i minut na tym cyferblacie. Prawda, że wskazówka nie leży szczelnie na znakach, tak że dla dwóch spostrzegawczy, stojących w różnych punktach ziemi, zmienia się perspektywa.