Normandzkie podróże cz. 7

Król projekt Kolumba przedłożył tej władzy nawigacyjnej, która się właśnie wówczas naradzała nad nowymi środkami do oznaczenia miejsca w wyprawach morskich. Trzej z tych kosmografów, Diogo Ortiz z Calęada, biskup Ceuty i żydowscy przyboczni lekarze, Mestre Rodrigo i Mestre Josepe odrzucili zbyt niepewny projekt, podczas gdy inni znawcy, jak Marcin Behaim, mieli zachęcać do wykonania planu Kolumba.

Gdy zapadł niepomyślny wyrok, nic już nie utrzymywało w Portugalii wędrowca, którego małżeństwo śmierć zerwała. Wyjechał on 1484 z synkiem swoim Diego, tajemnie opuszczając państwo, które wzgardziło jego usługami. Wówczas rozłączył się z swoim bratem Bartłomiejem, który miał uczestniczyć w odkryciu Przylądka Dobrej Nadziei i jeszcze do 1487 przebywał w Lizbonie, ale potem udał się do Anglii, w drodze wpadł w ręce korsarzy, a od lutego 1488 zarabiał obficie na chleb w Londynie rysowaniem map na dworze króla Henryka VII., którego także chciał pozyskać dla planu swego brata.